5e zondag van Pasen 2008
Johannes 14, 1 -12
Lieve mensen .. als ik u de volgende 3 onderwerpen noem
1. Ik ben Bob…
2. Tom Tom…
3. en Jezus.
en ik vraag u wat hebben die gemeen met elkaar?
Dan zult u wellicht denken.. wat heeft zij nu weer??
Ik zal het u uitleggen…
1. Ik ben Bob .. vanavond rij ik u als Bob over de weg veilig naar huis.
2. De Tom Tom….de Tom Tom in onze auto is in staat ons de weg te wijzen..de kortste weg naar onze bestemming. En als je een keer niet goed zijn opdracht hebt begrepen en je gaat een verkeerde weg in – vraagt je Tom Tom heel vriendelijk .. wil je indien mogelijk keren en teruggaan? Hij zegt het altijd vriendelijk .. nooit een onvertogen woord!!
3. En Jezus….. Jezus zegt tegen zijn leerlingen .. ik ben de weg .. de waarheid en het leven. Volg mij. De woorden van Jezus waren geen eis maar eerder een uitnodiging.
Toen ik Jezus’ uitspraak voor het eerst las was mijn eerste indruk.. wat een verwaande kwast.. die Jezus…maar later leerde ik dat deze tekst ook terug te vinden is in het oude testament…de thora wordt van oudsher aangeduid als de weg, de waarheid en het leven. Zo zou Johannes deze woorden aan Jezus hebben toe geschreven.
De woorden weg, waarheid en leven zijn beelden die in wezen iets zeggen over ons leven. Waarom ben ik hier op aarde.
Waarom ben ik hier aanwezig. Waarom hier in deze kerk.
Ben ik een christen?
En hoe zit het met mensen die niet naar de kerk gaan.
Zijn die dan geen christenen?
De tekst wordt door betweterige christenen misbruikt
om de godslastering uit te spreken dat alleen mensen
die in Jezus geloven eeuwig leven krijgen.
Alsof ze God zelf zijn!!
Nee dat wil ik niet geloven.
Te meer daar Jezus ook heeft gezegd.. in het huis van mijn vader is ruimte voor velen. Daarin zie ik ruimte – ja heel veel ruimte voor ieder van ons.
Terug naar het evangelie - terug naar Johannes.
Johannes schrijft dit verhaal op vele jaren na Jezus dood.
Johannes was door de kruisdood van Jezus tot inzicht gekomen dat Jezus niet een gewone profeet was maar een bijzondere profeet.
In het evangelie laat hij ons zien hoe bijzonder Jezus voor zijn leerlingen was geweest en die boodschap krijgen we vandaag in de afscheidsrede van Jezus mee.
Jezus wist dat hij zou gaan sterven.
En zijn boodschap was…
ik ben de weg - de waarheid - en het leven.
Als je in mij gelooft zie je de Vader.
Waarin moest je nu geloven?
Ik denk zelf in de wijze waarop Jezus in het leven stond.
Jezus had succes met zijn pleidooi voor een liefdevolle samenleving.
Een samenleving waar je je naaste lief hebt en medeleven toont..
Hij wees de weg om te kiezen voor respect.
Dat was voor velen een doorn in het oog.
Dat was ook de reden voor zijn kruisdood.
En ondanks zijn dood weten we ..
Gaat het verhaal verder…ja het verhaal gaat verder….
Jezus leerlingen hebben zijn boodschap om zijn weg te gaan begrepen.
Zo ontstond in die dagen de 1e geloofsgemeenschappen van christenen.
Het waren gewone mensen.
Arbeiders, handwerkslieden –
Mensen die er voor moesten knokken en die het niet breed hadden.
Het waren geen mensen uit hogere kringen.
Geen mensen uit Jeruzalem.
Het waren arbeiders zonder papieren.
Ze hadden geen kennis van theologie of van de bijbel.
Het waren mensen net als wij hier bijeen.
En wat die mensen samen bracht was Jezus boodschap.
‘waar 2 of meer mensen in zijn naam bijeen zijn
daar ben ik in hun midden.’
En zo leren we - komen de 1e christen - die we ook wel mensen van de weg noemen.
Maar dan ontstaat er na verloop van tijd een kerk..een gebouw.. een kathedraal, een instituut - waar we nu na 20 eeuwen van christendom op terug kijken.
Waar we zo onze vragen bij hebben.
Ik ben de weg – de waarheid en het leven.
Is het deze kerk die Jezus voor ogen had?
We kennen heel wat christenen, mensen die gedoopt zijn - die eigenlijk nooit persoonlijk en bewust voor de kerk gekozen hebben. De doop werd van huis uit meegegeven.
We kennen heel wat christenen die zich storen aan het instituut Kerk of zich ergeren aan de macht die ze uitoefent.
We kennen heel wat christenen die de kerk beschouwen als een systeem dat geen democratische structuren duldt.
Een Kerk die slechts schoorvoetend medeverantwoordelijkheid aan de leken geeft en geen ruimte schept voor de vrouw.
Maar we kennen ook christenen voor wie de Kerk veel te liberaal is, te tolerant is. Zij eisen geslotenheid en uniformiteit.
Om dit in Nederland bewaken hebben we nu een kardinaal die daar zorg aan zal besteden.
[En toch beide groepen - die de Kerk te totalitair of te tolerant vinden - blijven zich toch christen noemen. Kan dat? ]
En ik geef toe – af en toe moet ik veel moeite doen
om me niet door die buitenkant - die organisatie van de kerk - te laten afschrikken.
Ik moet me steeds maar weer voor houden – het gaat om de binnenkant – het gaat om de blijde boodschap.
Het gaat om het diepe weten dat God mij zoekt zoals ik probeer God te zoeken.
Daarom geloof ik en voel ik me thuis in de katholieke kerk,
want hier vind ik de ruimte om te geloven en de rituelen om mijn geloof te beleven.
Ik ben de weg, de waarheid en het leven.
Als je echt zijn weg wilt gaan –
heb je ook de vrijheid om op jouw manier zijn weg te gaan.
Dat betekent dat je niet alles aan anderen kunnen overlaten, of aan de kerk.
Ik ben de weg de waarheid den het leven.
Jezus wijst ons de weg naar de medemens:
'Wat je aan een van deze mensen doet, doe je aan Mij.'
Dat begreep een artsenechtpaar dat zich had laten uitschrijven uit de kerk, omdat zij niet meer in hun kerk konden geloven.
Ze zijn naar een ontwikkelingsland gegaan.
Daar hebben ze Jezus recht in de ogen gekeken.
Ze hebben op hun manier die mensen geholpen.
Ik ben de weg – de waarheid en het leven.
Is het deze kerk die Jezus voor ogen had?
Ik weet dat niet.
Maar wat ik wel wil geloven is dat Jezus geen slaafse volgelingen wil.
Hij nodigt ons uit om positief te leven naar je mogelijkheden.
Hoop doet leven.
Heer, vernieuw uw Kerk en begin met mij.
Heer, bouw onze parochie op en begin met mij.
Heer, laat vrede komen overal op de wereld en begin met mij.
Heer, breng liefde en waarheid bij alle mensen en begin met mij.
We hebben moed nodig om de weg van Jezus te gaan en om op onze straten en buurten God te ontdekken.
Daar waar liefde is – daar is God.
Daar waar mensen voor elkaar opkomen daar is God.
Mogen we mensen zijn die Gods licht uitstralen en die betrouwbare wegen gaan.
En als ik de weg even niet meer weet te vinden dan ga ik op zoek naar mijn engelen die mij de weg kunnen wijzen.
Dank je wel Bob…
Dank je wel Tom Tom…
Dank je wel Jezus.
Ik ga op weg….
Amen.